Wat mag ik?

 Het is zo jammer om in een wereld waar tijd toch niet bestaat jezelf zolang onzichtbaar maakt. Tijd is een aaneenschakeling van losse momenten waar jij invulling aan geeft. Daarom doe ik er alles aan om mijn deelnemers hiervan bewust te maken.

Een van de onderdelen die ik behandel in mijn training om je te profileren en op te vallen, is de vraag: “wat mag ik?” Het is mij opgevallen dat mijn deelnemers nogal verrast opkijken en reageren op deze vraag. Hun eerste impuls is dan ook: “Alles!”

Helaas blijkt bij doorvragen dat zeker niet alles mag. En het pijnlijke is dat het niet mag van zichzelf. Hieraan ligt natuurlijk een stukje Calvinisme aan ten grondslag. Vaker echter, wordt het zelfverbod gevoed door onzekerheid en gevoelens van waardeloosheid.

Naar mate de heftigheid van de levensdip, denken wij onterecht dat wij ons minder mogen permitteren dan anderen. In de huidige tijd wordt deze levensdip maar al te vaak gevormd door werkloosheid.  Wat een werkloos persoon zeker moet blijven doen, is zichzelf laten gelden en hun eigen ruimte opeisen.

Maar al te vaak wordt verondersteld dat wanneer je geen betaald werk hebt, jij zeker niets hebt te melden.  Dat treedt ook op als je als ZZP-er minder succesvol bent dan wat er van jou wordt verwacht. Dit zijn de momenten waarop je dan met een verboden lijst komt op de vraag: “Wat mag ik?”

Zonder enige vorm van schuldgevoel mag jij alles: je hulp aanbieden, je mening delen of je ruimte opeisen. Want jouw bijdrage aan de maatschappij hangt niet af van jouw visitekaartje, maar van jouw authenticiteit en goede intenties. Jij zult zien hoe welkom jouw bijdrage wordt ontvangen.


En anders heb ik nog een tip voor je: “beter om vergiffenis gevraagd dan om toestemming”. Dus ja, je mag alles!