Aanzetten bij heuvel af

Juist tijdens slechte economische tijden zoals we nu beleven, word je aangeraden om er een tandje bij te schakelen, een stapje extra te doen en je schouders nog meer er onder te plaatsten. En als je dat niet hoort zeggen, dan kom je er zelf wel op.

Voordat ik het bovenstaande in twijfel ga trekken, wil ik je eerst een verhaal vertellen van toen ik jong, strak en afgetraind was. Toen ik nog deed aan veldlopen. Voor degenen onder ons die niet helemaal bekend zijn met die sport, het is een wedloop in de natuur waar je over gras, grind en ander soort ondergrond rent.

Je loopt heuvel op en heuvel af. Zacht en minder zacht ondergrond. Soms glibberig, soms rul en soms onbekend. Het mooie is dat je op alles moet zijn voorbereid. En geloof me, alle deelnemers zijn voorbereid en getraind.

Ik merkte altijd op dat mijn mede atleten aanzetten op het moment dat het parcours heuvel op was. Iedereen deed het. De verschillen onderling werden daar niet gemaakt. Iedereen hield elkaar in de gaten en bleef bij elkaar.

Wat ik altijd deed, was om juist aan te zetten als we boven waren. Daar trok ik en sprint naar beneden. Op het moment dat de meesten blij zijn dat ze boven zijn en dat ze niet zijn afgelost. Op het moment dat zij de tijd nemen om even bij te komen.

Als ik dan extra aanzette maakte ik zo’n grote voorsprong, dat de andere deelnemers niet meer goed konden maken, laat staan dat ze in mijn buurt kwamen bij de volgende heuvel.

Dit heb ik geleerd tijdens mijn wedstrijden en dit principe pas ik ook toe in de zakelijke wereld. Geef gas als het goed gaat, zodat je een voorsprong hebt opgebouwd als het echt moeilijk wordt.

Wanneer je dit toepast bespaar je jezelf zoveel tijd, dat je je kan veroorloven om rustig en zonder angst de opkomende heuvel te lijf te gaan. Ook dit is een onderdeel van HNW. Lever extra inspanning wanneer je makkelijk meters kan maken, in plaats van je energie op te branden om maar niet achterop te raken. Begrijp je? :-)