Heb je wel eens meegemaakt dat je een sprintje moest trekken om een trein, bus of tram te halen? En hoe beleef je de minuten direct erna? Happend naar adem? Rood hoofd? Transpirerend? Of alsof er niets aan de hand is ? Of behoor je tot de groep die het relatief makkelijk heeft gehaald? Dan zijn dat onder meer de momenten waarop je zegt: “nu weet ik weer waar ik het voor doe, die trainingsuurtjes.”
Behalve wanneer je naar de sportschool gaat en je niet alles eruit haalt wat mogelijk is. Dat je meer voor de sociale contacten gaat en het praatje, dan dat je werkelijk alles geeft wat voor jou haalbaar is. In zo’n geval spreek ik van “Fit-less”.
Laten we nu de vergelijking met werk gerelateerde trainingen maken.(want ook deze investering in de persoon is (gelukkig) al een jarenlange trend) Weet je dan ook waar je het voor doet? Of woon je die trainingen, spreekbeurten en seminars op de automatische piloot bij? Fitless, zeg maar.
Wat ik je vandaag wil meegeven is dat je bepaalde activiteiten doet omdat je overtuigd zijn dat ze goed voor je zijn. Niet omdat het zo hoort, of omdat iedereen het doet, of omdat je op de één of andere manier je verplicht voelt.
Je verdoet hiermee kostbare tijd die je veel beter had kunnen benutten. Niet alleen jouw tijd, maar ook die van anderen die wel serieus en betrokken hun deel leveren.
Erger dan je tijd, is je (geloof)waardigheid. Het gaat aan je knagen en het laat je niet met rust. Dat geeft zoveel onnodige last, dat je paralyseert en helemaal niets uit je handen gedaan krijgt.
Geef altijd alles wat je kan.Toon de beste versie van jezelf. Waar je ook bent, wat je ook doet. En helemaal als je vrijwillig ergens aan meedoet. Je doet het voor je zelf. Je wilt ergens fit voor zijn. Maak er dan ook geen fit-less van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik ben altijd geïnteresseerd in wat jij vindt en ben je dankbaar als je een reactie achterlaat.