Het Nieuwe Werken (HNW)

Ik heb dubbele gevoelens wanneer er weer eens wordt gesproken over “Het Nieuwe Werken”.  Enerzijds ben ik blij dat er eindelijk mensen zijn die onderkennen dat wij voorgoed zijn aangekomen in een nieuw tijdperk. Anderzijds stoort het mij dat er mensen zijn die doen alsof  “Het Nieuwe Werken”(HNW), over thuiswerken gaat.

HNW is geen synoniem voor zogenaamd flexibel werken. Ik zeg hier bewust zogenaamd, want ook “flexibel werken” is niet nieuw en is het zeker geen omschrijving voor werken vanuit thuis.

Laat ik beginnen bij het begin. Werken vanuit thuis is min of meer enkele jaren geleden ontstaan omdat de technologie het toestond en omdat het woon- werkverkeer het niet meer toestaat om tijdig op je werk en weer thuis te zijn. Dit is geen flexibel werken. Dit is werken op twee verschillende locaties. Bij flexibiliteit reken ik op meer dan 2 opties. Jij?

Toen kwam de krediet crisis, de banken crisis en de financiële crisis. De maatschappij kwam in de knoop en zag zich gedwongen om na te denken over het concept “werk”. Vervolgens kwam men op het idee van HNW.  De crisis is een mooie vermomming geweest om de fase waarin de wereld verkeert zichtbaar te maken.

De werkgevers zien in dat het anders moet. De werknemers laten weten dat ze het anders willen en de manier waarop het dan zou moeten, noemen we maar gemakshalve HNW.  Als we de bijbehorende processen waarop dat zou moeten plaatsvinden, ontwerpen op basis van de criteria uit de vorige arbeidsrevolutie, dan vrees ik dat wij er niet gaan komen.

We merken het nu al omdat wij maar blijven steken in dat zogenaamde flexibel werken. Wij gaan geen stap vooruit. Nee, natuurlijk niet. We morren dat er nog steeds niets verandert en dat wij weer terugzakken naar waar wij vandaan komen. En toch voel je tegelijkertijd de spanning die veroorzaakt wordt door de hunkering naar HNW.

Zolang de oplossing wordt gezocht om tijd te besparen door de werknemers thuis te laten werken, blijven we in rondjes rennen zonder dat wij ooit bij de oplossing komen. Het gaat niet om tijd. Tijd bestaat niet. Beleving is het enige wat telt. En dat moeten wij met z’n allen erkennen. 

HNW zal bereikt worden op het moment dat wij massaal “tijd” loslaten en bereid zijn  écht HNW te omarmen. Een last zal van ons afvallen omdat wij definitief afscheid nemen van de industriële tijdperk en de era van de informatieverwerking welkom heten. En die laat zich niet vangen in tijd.

Morgen schrijf ik hoe HNW wel wordt bereikt en aan welke criteria het moet voldoen. Schrijf je in op de blog om er zeker van te zijn dat je deze niet mist.